شهید

                                                                                     [بدون تاریخ]

معین (رییس کتیبه الجرمق)

س: موضع‌گیری شما نسبت به کشورهای عربی چیست و معیار موضع‌گیری شما چیست؟

ج: شما می‌دانید که چند روز پیش، کنفرانس عمومی فلسطین تمام شد و علاقه سازمان با دیگر کشورها به‌سیستم دیگری مشخص شد. روابط با کشورهایی که شما گفتید، بر اساس قضیه فلسطین است که کدامیک از آن‌ها فلسطین را در برنامه خود قرار می‌دهند. ما اعتقاد نداریم به همه کنفرانس‌های جهان، مخصوصاً کنفرانس وزیر خارجه فرانسه و انگلیس (ساکس دپیکو) که کشورهای عربی تقسیم شدند. چون ما معتقد به همه کشورهای عرب هستیم و می‌بینیم که ما را در مقابل حکام این کشورها قرار داده‌اند. ما در آینده نزدیک نمی‌خواهیم با این حکومت‌ها بجنگیم، به‌خصوص با درگیری‌های اخیر اردن و سوریه و عراق. باید تلاش کنیم و همه امکانات‌مان را به‌سوی دشمن صهیونیسم قرار دهیم که به‌نظر ما دست استعمار است و حافظ منافع امپریالیسم است.

س: اساس دوستی شما با کشورهای عربی چیست و از کدام کمک دریافت می‌کنید؟

ج: علاقه ما با کشورهای عربی بر اساس عدم دخالت آن‌ها در امور داخلی ماست. به‌طور کلی ما با همه کشورهای عربی متفق نیستیم. حکام بعضی کشورها از مردم کشورشان می‌ترسند که از ما پشتیبانی می‌کردند اما کشورهایی که به ما کمک دادند، ممکن است امروز چیزی بدهد و فردا در مقابل ما بایستد.

س: کشورهایی از عرب هستند که به فلسطین معتقد نیستند و همان‌طور که می‌گویید، امروز به‌نام ضداسراییل گروه درست می‌کنند ولی همین‌ها برای خارجی‌ها کار می‌کنند، چگونه می‌توان با همه این‌ها متحد بود؟

ج: این حقیقتی است که شما می‌بینید تحت نام سازمان آزادیبخش برای کشورهای دیگر کار می‌کنند. این امری نیست که ما بتوانیم آن را حل کنیم. چون این کار استعمار توسط کشورهای عربی است و در اختیار ما نیست.

حکام کشورهای عرب می‌دانند که فلسطینی‌ها می‌خواهند به فلسطین برگردند و برای مصالح خود، می‌خواهند در این سازمان دست داشته باشند تا بتوانند کاری انجام بدهند. بعضی از کشورهای عربی می‌خواهند چند گروه به‌نام فلسطین به‌دست‌شان بیفتد، برای تضعیف مقاومت فلسطین. برای این‌که ما نمی‌توانیم و مضطر هستیم و فعلاً برای رهایی مردم مستضعف به کشورهای عربی مهاجرت کرده‌ایم. ما نمی‌توانیم، چون متحد نیستیم و بین گروه‌های خودمان درگیری و جنگ می‌کنیم. می‌دانیم که مردم ما آگاه شده‌اند و می‌توانند حق را از باطل تشخیص دهند. بنابر این، کشورها که سیاست‌بازی را پیشه کرده‌اند، اگر می‌خواهند به حق فلسطین را آزاد کنند، ما با آن‌ها هستیم. برای مبارزه علیه دشمن، باید هر گروه از ما خط‌مشی خودش را مشخص کند تا مردم بدانند کدام گروه در خط مستقیم است.

ما می‌گوییم خط قرمزی هست و باید این کشورها بدانند که نمی‌توانند در میان ما دخالت کرده و ما را تقسیم کنند و ما شهدای زیادی برای حفظ استقلال و وحدت [داده‌ایم].

س: با توجه به این‌که اهمیت فتح کم شده، آیا وقت آن نرسیده که گروه‌های فلسطینی تکلیف خود را تعیین کنند و به‌طور یک گروه مستقل عمل کنند؟

ج: اولاً این مسأله یک اجبار نیست بلکه انعکاس درگیری کشورهای عربی در این‌جاست. مسأله دوم نتیجه این انعکاس، یک واقعیت است. من نمی‌توانم بگویم همه یکی شوند و همه با یک ایدئولوژی شوند. همه اسلحه ندارند و اگر یک گروه بگوید من نمی‌خواهم، نمی‌توان کاری کرد. پس فعلاً این نظر شما درست است اما باید در مقابل دشمن صهیونیسم یکی بود.

من این گروه‌ها را خیلی خطرناک نمی‌دانم و این به‌طور کلی طرح ماست، برای این ما می‌خواهیم همه چیز در دست فتح باشد و همه مردم با فتح هستند نه با گروه دیگر. این راه صحیح انقلاب فلسطین است. خیلی اتفاق افتاده جنگ بین ما و کشورهای عربی، برای این‌که این‌ها می‌خواستند سیطره بر ما و فتح پیدا کنند. ما آماده جنگ هستیم با کشوری که می‌خواهد بر فتح سلطه پیدا کند. ایدئولوژی فتح یک نکته مهم است: استقلال و زیر بار هیچ کسی نرفتن. لاوصایه، لاتبعیه، لاحتوا.

تا الان همۀ سرزمین ما به‌دست دشمن ماست و مردم ما آواره هستند. همۀ رژیم‌های عرب ضد ما هستند. تا الان حکومت‌های عرب اجازه نمی‌دهند که از کشور آن‌ها علیه اسراییل بجنگیم لذا ما باید فعلاً با وحدت در مقابل دشمن بایستیم. مثلاً انقلاب اسلامی ایران دارای یک رهبری و یک ایدئولوژی هست ولی خیلی احزاب و گروه هستند. حزب توده در ایران آزاد است و روزنامه دارد و علناً با شوروی مرتبط است ولی مطمئن هستم که مردم به انقلاب اسلامی معتقد هستند ولی درک ایدئولوژی بالای مردم، در مدت کمی بود، بعد از خیلی سال‌ها و جهات مختلف بود و بعد از این‌که مردم فهمیدند تنها راه پیروزی این ‌است. باید بدانید که وضع لبنان سخت‌تر از ایران است. عرب 22 کشور و نظام و رژیم است. در ایران شاه خیلی بود ولی خودش وحدت ایجاد کرده بود و تجزیه نشده بود. در این 22 کشور عربی، چه فرهنگ‌هایی هستند. فرهنگ‌های مختلف که در هیچ‌کدام فرهنگ اسلامی نیست. هر فرهنگی مرتبط به رژیم است ولی مطمئن هستم که مردم این‌جا بعد از تجربه به نتیجه ایران برسند.

راجع به احزاب کمونیست، این‌جا خیلی کم است و نمی‌دانند که ایدئولوژی‌ چپ نیست و این‌جا کمونیست روشنفکر نیست. ولی در ایران کمونیست روشنفکر است و مهم حمایت مردم است. راجع به قول عرفات، من نشنیده‌ام و راجع به این دو نفر، ممکن است بعضی از مواضع سیاسی آن‌ها تأیید شوروی باشد و ممکن است بعضی از کارها به‌نفع شوروی شد. این را من نمی‌گویم درست است یا غلط و ممکن است اشتباهاتی داشته باشند ولی خود من معتقدم که عضو فتح باید مستقل باشد و وابسته نباشد. ابوایاد اول نفر دوم بود و بعد از 6 سال که انتخابات شد، نفر ششم شد و جهاد نفر دوم شد.

س:

ج: راه صحیح این‌ است که [یاسر] عرفات گفت: راه فلسطین باید راه خیلی خونی باشد و فقط مردم فلسطین هستند که باید در اولین سنگر باشند. ولی قدس، نه فقط برای فلسطین و عرب بلکه مسؤولیت کلیه کشورهای اسلامی است.

پیروزی انقلاب اسلامی در ایران برای ما خیلی مهم بود. ایران برای ما یک دوست استراتژی است. این دوستی استراتژیک، نه فقط برای قدس و فلسطین باید باشد بلکه باید برای همه مجاهدان در عالم باشد.

س: نظرتان راجع به امل و رابطه با شما و نظرتان نسبت به مفقود شدن امام [موسی] صدر؟

ج: در ختم دکتر [علی] شریعتی، ابوعمار گفت امل یعنی فتح و فتح یعنی امل. رابطه امل با فتح از خیلی وقت پیش بود و این رابطه بزرگ بود و رابطه خون دادن با هم بود بر ضداسراییل و ضدفالانژیست. و ما خیلی خاطرات داریم. ما و امل در یک سنگر بودیم در جنوب لبنان نزدیک اسراییل، در یک سنگر در بیروت. مخصوصاً در جنوب لبنان و برای ما مهم است. راه آزادی فلسطین، جنوب است. در میثاق امل هست که باید فلسطین را آزاد کرد.

راجع به امام [موسی] صدر، این توطئه استعمار است برای جنگ داخل لبنان. امام [موسی] صدر یک رهبر بزرگ برای مسلمانان در لبنان بود. دوست [یاسر] عرفات و کمک او بود. وقتی یک رهبر بزرگ مفقود باشد، معلوم نیست که یک ملت چه باید بکند. اختلاف و تناقض پیش خواهد آمد و این توطئه‌ای بود که علیه انقلاب فلسطین چیده‌اند و این معروف است بین مردم که لیبی آن‌ را چیده است.