شهید

شنبه 11/6/57

موقع ناهار گفتند که ماشین کرمانشاه آمده است. زود ناهار را خوردیم و رفتیم سوار شویم. ماشین رفته بود تا دو تا اتوبوس دیگر بیاورد. این یکی دو روز را گروهبان واحد بیشتر از قبل اذیت می‌کرد و به‌طور کلی شخص عجیبی بود و به‌نظر می‌رسید که از اذیت کردن بچه‌ها بیشتر خوشش می‌آید تا راحتی بچه‌ها.

رفتم بانک، چک را گرفتم برگشتم، دیدم ماشین منتظر است. سوار شدیم. بالاخره ساعت 6 عصر حرکت کرد. از نقده که رد می‌شد، رحیمی را در دکان‌شان دیدم. شام را در بوکان خوردیم. نماز هم همان جا خواندم. صبح ساعت 5 صبح رسیدیم به کرمانشاه و بردند پادگان سراب نیلوفر.