ظهر 20/4/59
بعد از اینکه فلسطینیها نگذاشتند ما برویم، دو نفر ایرانی بودند که دعوایشان شده بود و آمده بودند که اینها گفتند درگیری ایجاد کنید.
در خبر آمد که فلسطینیها به سعد حداد و اسراییل تیراندازی میکنند تا آنها را حساس کنند برای حمله بهجنوب.
جمعه 20/4/59
صبح راه افتادیم بهطرف نبطیه. تقریباً ده کیلومتر به شمال برگشتیم و پس از گذشت از رود لیطانی و یک واحد نگهبانی جیش عربی لبنان (احمد الخطیب) در سر سهراهی پالایشگاه جنوب به سمت شرق رفتیم. البته در هر فاصله مسیر کنترل میشد و امل از جلو و عقب، ما را مواظبت میکرد، تا رسیدیم به نبطیه که میگفتند امل هیچ سلطهای ندارد. شهری بود با آثار بمباران زیاد که گهگاه نیروهای فلسطینی در آن دیده میشدند. پس از آن به روستاهای مختلفی رفتیم.
در یک روستای مرزی بهنام آرنون که قبل از آن یک پست نگهبانی فلسطینی بود، نگذاشتند برویم. هر چه هم صحبت کردیم، نشد. میگفتند این روستا قبلاً دست مردم جنوب بوده ولی در اثر حملات سعد حداد و حملههای اسراییل، سکنه آن را خالی کردهاند و فلسطینیها به جای آن نشستهاند. بعد مسؤول نظامی حرکت امل گفت که ما به احترام شما چیزی نگفتیم، نه اینکه ما را بهسرزمین خودمان راه ندهند. برگشتیم به یک روستا که از ما استقبال شایانی شد. مردم در حسینیه جمع شدند و یک نفر از آنها و یک نفر از ما سخنرانی کرد. حدود یک ساعت گذشته بود که گفتند نیروهای فلسطینی به سوی سعد حداد و اسراییل تیراندازی میکنند که آنها این طرف را بکوبند و لذا باید به زودی منطقه را ترک کنید. زمانی که ما را به آن روستای فلسطینی راه ندادند، چند ایرانی بین آنها بودند. وقتی ما به حسینیه روستا آمدیم، اینها هراسان آمدند که بله ما با آنها دعوا کردیم و میگفتند بروید زندان که نرفتیم و فرار کردیم و حالا شما چه میگویید.
س: جنوب چه مقدار از مساحت کل است؟
ج: تقریباً یک چهارم
س: چند شهر مهم و چند روستا؟
ج: صیدا، صور، نبطیه، بنتجبیل، مرجعیون، حاجیا و جزین حدود 170 روستا هست. حدود 15 کیلومتر در محور علما الشعب، یارین و رمیش و یارون بنت جبیل و بلیه و میسجبل و العربیه، الطیبه و الخیام و مرجعیون در دست سعد حداد میباشد. حدود 17 روستا در دست سعد حداد است و سعد [حداد] میتواند مناطق بیشتری را هم اشغال کند. در قسمت شمالی منطقه سعد [حداد]، نیروهای سازمان ملل هستند.
س: آیا درگیری بین سعد [حداد] و سازمان ملل بوده است؟
ج: با نیروهای هلند درگیری شد. در حویا و حریقه سلم و تبینین و قانا و الطیبه میباشد. یعنی در جنوب لیطانی و حدود 30 الی 40 کیلومتر در دست نیروهای سازمان ملل است.
س: تعداد نظامیهای سعد حداد؟
ج: نیروهای فعلیاش حدود 200 نفر. 60 نفر ارتش لبنان و 140 نفر خودش استخدام کرد. نیروی سعد از اسراییل تأمین میشد و هر وقت اسراییل میخواهد حمله کند، تا 5 لشکر در اختیار سعد [حداد] قرار میدهد و خود سعد حداد در نزدیک مرجعیون در یک روستا بهنام القلیعه زندگی میکند.
س: سلطه فکری سعد حداد در این روستاها قبول شده؟
ج: مردم این روستاها سلطه [سعد] حداد را قبول ندارند ولی نمیتوانند در مقابلش بایستند.
س: میگویند جوانان، اینها را از این روستاها بیرون میکنند و فقط پدر و مادر اینها [موافق هستند].
ج: این مسأله هست. چند نفر از جوانان ما خواستند به روستاها پیش خانوادهشان بروند، [موافق هستند] سعد [حداد] آنها را کشت. اگر طرفدار امل باشند، آنها را میکشند ولی افراد احزاب چپ را نمیکشند. در یک روستا بهنام حولا که همه چپی هستند و تحتسلطه سعد [حداد] هستند، سعد [حداد] با آنها کاری ندارند.
س: چرا علیه سعد [حداد] قیام نمیکنند؟
ج: من قبلاً گفتم، نیروی [سعد] حداد یعنی نیروی اسراییل. یعنی هر وقت سعد [حداد] میخواهد حمله کند، یعنی اسراییل حمله میکند. ما اگر جوانان خودمان را آموزش بدهیم، میتوانیم آن را آزاد کنیم.
س: آیا نمونه قیام یک روستا علیه سعد [حداد] دارند؟
ج: امام موسی [صدر] به ما گفت معامله با اسراییل حرام است و ما نه فقط با سعد [حداد] که با اسراییل میجنگیم. همه بهحرف امام موسی [صدر] عمل میکنند. انشاءالله بهعلت همدستی سعد [حداد] با اسراییل، مردم با او معامله نمیکنند. مردم به بیروت رفتند ولی امام [موسیصدر] گفت که به روستاهای خود برگردید.
س: وضعیت این 17 روستا؟
ج: روستاهای مسیحی 7، روستاهای شیعه 7 که یکی کمونیست هستند، روستاهای سنی یک روستا، روستاهای دروزی 2 روستا. هیچ شیعهای با سعد همکاری نکرده است. بهعلت وضع در حال جنگ بودن 50 درصد مهاجرت کردهاند، چون وضع اقتصادی آنها خوب نیست و بقیه لبنان آزاد سعد [حداد] را قبول کردهاند.
س: تبادل اقتصادی، با اسراییل است یا لبنان؟
ج: مرز اسراییل با لبنان در این منطقه باز است و مردم آنها میتوانند از امکانات اسراییل استفاده کنند ولی اگر کسی بخواهد بهشمال برود، باید اجازه بگیرد و اگر کسی میخواهد بهجنوب برود، باید پیرمرد باشد. مرز سعد [حداد] با لبنان بسته است و محصولات کشاورزی کفایت خود آنها را میکند. جنوب لبنان به سه قسمت تقسیم شده: یکی سعد [حداد]، دیگری نیروهای سازمان ملل و سوم بهدست احزاب مختلف لبنانی و فلسطینی یعنی محلی بین رود لیطانی و النهر الاولی. ما در منطقه سازمان ملل هستیم ولی حرکت ظاهری نمیتوانیم بکنیم، چون نگهبانی کار آنهاست.
س: منطقه احمدالخطیب؟
ج: منطقهای برای احمدالخطیب نیست ولی بهنظر فعلیها، احمدالخطیب با پول سازمان الفتح بهبخشی از آن تبدیل شده و اگر پول فتح به او نرسد، ارتشش متلاشی خواهد شد.
س: تعداد؟
ج: تقریباً 800 نفر و بیشتر در شهر شحیم و مضبوط و یرجا قرار دارند که 95 درصد سنی هستند و احمدالخطیب هم سنی است.
س: [نیامده است]
ج: یک جلسه با ابوعمار تشکیل دادیم. گفت فعلاً هم من و هم [معمر] قذاقی به او پول میدهیم و همه میخواستند که این جبهه از بین برود ولی ابوعمار گفت اگر من پول ندهم، [معمر] قذاقی بهجای سهم من پول خواهد داد و دربست طرفدار [معمر] قذاقی میشود.
س: در چند تا از این 170 روستا امل مقبولیت بیش از 50 درصد دارد؟
ج: اگر وقت داشتیم، شما میدیدید که مردم هر روستا (اگر ما به آنها میگفتیم) بیش از 90 درصد افراد امل هستند. حتی مردم این روستاها نمیدانستند که شما میآیید و مرکز امل در این روستاهای صرفند و روغازیه نزدیک صیدا، سکسکیه، کفر تبنیت، خرایب، مروانیه، معرکه، برج رحال، برج شمالی. ممکن است فقط کفر رمان که تماماً چپی هستند.
قبل از امل، اکثر منطقه دست فلسطینیها و چپیها بود، چون بهنظر آنها فلسطین مقدس بود. بدیندلیل از فلسطینیها پشتیبانی میکردند اما بعد از امل و امام موسی [صدر] و حتی ناپدید شدن او و پیروزی انقلاب ایران و اعمال زشت چپیها و اذیت مردم، همه به سوی امل آمدهاند.
س: آیا چپیهای اینجا ایدئولوژی دارند یا نه؟
ج: یک عده خیلی کم از چپیها معتقد بر مارکسیزم لنینیسم هستند و بقیه برای پول چپی شدهاند.
س: جمعیت لبنانیها و فلسطینیها؟
ج: 600 هزار شیعه و 70 هزار فلسطینی قبل از جنگ داخلی. فلسطینیها پس از جنگ زیاد شدند و لبنانیها کم شدند. تقریباً 200 هزار نفر مهاجرت کردند و 20 هزار به فلسطینیها اضافه شدند. فلسطینیها میخواهند که سلطه جنوب را بهدست بیاورند. در روستاها سلطه ندارند ولی در مجموع سلطه دارند. در جنوب چند اردوگاه دارند: رشیدیه، برج شمالی، باص، صور، شریحه، عینالحلو، صیدا و نبطیه.
س: وضع مردم شهرهای صور، صیدا، نبطیه؟
ج: مردم این شهرها قبلاً فقیر بودند و برای اوضاع خودشان کار میکردند و در سیاست دخالت نمیکردند. بعد از جنگ و ورود فلسطینیها و اعمال آنها، مردم از آنها ناراضی شدند و الان اگر مثلاً از مردم این شهرها بپرسید، میبینید که میخواهند فلسطینیها را بیرون کنند و همه از امل پشتیبانی میکنند. سازمان امل هم نمیخواهد که مردم با فلسطینیها درگیر شوند.
س: از سیاستهای اسراییل دستیابی به لیطانی است، تا کنون چه حملههایی کرده و شما چه تقابلی کردهاید؟
ج: اسراییل به منطقه جنوب لیطانی به چشم طمع نگاه میکند و میخواهد از آب رود لیطانی و آب منطقه جنوبی رود استفاده کند و حمله زیاد بهجنوب کرد. در سال 1972 اسراییل بهجنوب لبنان آمد و حمله بزرگی کرد و تقریباً قسمت بزرگی از جنوب را اشغال کرد. در همین سال 1972 امل نبود ولی در 1977 و بعد از درگیریهای زیاد با اسراییل، ما چند دافع در مقابل اسراییل گذاشتیم. در الطیبه و بنت جبیل با اسراییل جنگیدیم و چند شهید دادیم. بعد از یک سال، اسراییل جنوب را اشغال کرد. یعنی 1979 تا 5 کیلومتری صور و حتی تا نزدیک لیطانی رسید ولی هر دو حمله، بعد از قرار سازمان ملل، اسراییل خاک جنوب را ترک کرد. هر روز درگیری میشود و بمباران هست.
وقتی بهمسؤول نظامی امل در جنوب که فلسطینی بود، گفتم که چرا در امل هستی، گفت در اسلام وقتی آب باشد، تیمم حرام است. در انقلاب فلسطین، ایدئولوژی اسلامی نیست و همه التقاطی هستند. دو نفر از رهبری امل فلسطینی هستند؛ عاطف عون و داود داود.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد