احمدسوداگر
وقتی برادر حسن باقری نزدیکیهای اذان پیش ما بودند سعی میکردم یک جایی باشم که تمام حرکاتش را ببینم، وقتی برای نماز یا حتی برای وضو گرفتن میرفت حس میکردم که از تمام کارها دیگر غافل شده است یعنی هیچ کاری را ارجع نمیداد. آنقدر مسأله عبادت برای ایشان مهم بود که من با حالت غبطه به ایشان نگاه میکردم حتی در وضو گرفتن و نماز خواندن یک طوری بود و یک حالتی داشت.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد