شهید

24/مرداد/1361

قرارگاه‌ قدس‌: 1ـ ساعت‌ 23:15 تاريخ‌ 23/5/61 دشمن‌ به‌‌وسيله‌ هواپيما اقدام‌ به‌ ريختن‌ منور كرد.

2ـ ساعت 6:15 تا 6:30، 2 فروند هلي‌كوپتر توپدار بر فراز نيروهاي‌ خودشان‌ در حال‌ پرواز مشاهده‌ شدند.

3ـ تبادل‌ آتش‌ در طول ‌دوره‌ ادامه‌ داشت‌ كه‌ در منطقه‌ خاكريز ابرويي‌‌شكل‌ از شدت‌ بيشتري‌ برخوردار بود.

4ـ صبح‌ تاريخ‌ 24/5/61 در جنوب‌غربي‌ خاكريز هلالي‌‌شكل‌ يك‌ دستگاه‌ بيل‌مكانيكي‌ و يك‌ دستگاه‌ بلدوزر در حال‌ احداث‌ سنگر بودند. همچنين‌ در منطقه‌ پاسگاه‌ طلايیه‌ جديد در سمت‌ چپ‌ پاسگاه‌، دشمن‌ در حال‌ سنگر زدن‌ و در شرق‌ پاسگاه‌ در حال ‌احداث‌ ميدان‌ مين‌ است‌. براي‌ حفاظت‌ ميدان‌ مين‌ سنگرهايي‌ در سمت‌ راست‌ میدان‌ها ايجاد كرده‌ است‌.

قرارگاه‌ فجر: گزارشي‌ دريافت‌ نشده‌ است‌.

قرارگاه‌ فتح‌: تيپ‌ 8 نجف‌اشرف‌: 1ـ در مختصات‌ 48‌ـ95 در عمق‌ يك‌ كيلومتري‌ يك‌ سنگر بي‌.ام‌.پي‌ خالی قرار دارد. در 100 متری آن سنگرهای کمین و در سمت چپ آن یک سنگر است که در آن یک دستگاه بی.ام.پی و بيرون‌ آن يك‌ خودرو سوخته‌ قرار دارد. يك‌ سنگر ديده‌باني پشت‌ سنگر تانك‌ قرار دارد.

2ـ ساعت‌ 16:30 تاريخ‌24/5/61، 2 دستگاه‌ بلدوزر در حال‌ فعاليت‌ بودند. يك‌ دستگاه‌ ايفا در حال‌ پياده‌ كردن‌ نيرو بود.

تيپ‌ 25 كربلا: 1ـ در عمق‌ 1700 قدمي‌ به‌گراي‌ 270 ميدان‌ مين‌ دشمن‌ قرار داشت‌ كه‌ مين‌ها، كانال‌ها و سنگرها به‌صورت‌ آشفته‌ بود. مين‌ها از نوع‌ گوجه‌اي‌ بودند.

2ـ 5 تا 6 قدم‌ مانده‌ به‌ ميدان‌ مين‌ سنگرهاي‌ مستطيل ‌شكل‌ قرار دارد.

3ـ لودرهاي‌ دشمن‌ در پشت‌ ميدان‌ مين‌ در حال‌ فعاليت‌ بودند. عمق‌ اين‌ ميدان‌ حدود 100 متر است ‌و كاليبرهاي‌ سبك‌ دشمن‌ از روبه‌رو روي‌ ميدان‌ مين‌ كار مي‌كردند.

4ـ عده‌اي‌ از برادران‌ از كنار آبگرفتگي‌ با گراي‌ 270 براي‌ شناسايي‌ به‌جلو اعزام‌ شدند كه‌ در 2000 قدمي‌ به‌ میدان‌هاي‌ مين‌ دشمن‌ برخوردند. مين‌هاي‌ رديف‌ اول‌ جهنده‌ و تله‌ شده‌ بود. همچنين‌ وسايل‌ مهندسي‌ دشمن‌ در حال‌ فعاليت‌ بودند.

5ـ ساعت‌ 7:45 تاريخ‌ 24/5/61، 2 فروند هلي‌كوپتر در امتداد خاكريزي‌ كه‌ به‌‌طرف‌ پل‌ كشيده‌ شد، در حال‌ پرواز مشاهده‌ شدند.

6ـ آبگرفتگي كمي‌ بالا آمده‌ و در حال‌ ازدياد است‌.

7ـ رو‌به‌‌روي‌ دشمن(سمت‌ راست‌) عراق‌ يك‌ كانال‌ به‌طول‌ 5/1 كيلومتر ايجاد كرده‌ است‌. اين كانال‌ شمالي‌ـ جنوبي‌ است‌ و از خاك‌هاي‌ آن‌ يك‌ خاكريز درست‌ كرده‌اند.

قرارگاه‌ نصر: گزارشي‌ دريافت‌ نشده‌ است‌.

پیوست گزارش نوبه‌ای شماره 84 تاریخ 24/5/1361

خلاصه بازجویی از دو پناهنده عراقی عبدالطیف نادر محمد(گروهان 2) و سرباز احتیاط علی باقر ناجی جمعی لشکر 23 گردان 3 گروهان 3 که در تاریخ 24/5/61 خود را تسلیم نموده‌اند: 1ـ چگونگی تسلیم شدن: معمولاً هر گروهان در خط، هر 5 روز یک دسته جلوی میدان مین به‌عنوان نیروی هشدار دهنده اعزام می‌‌کند. مدت 2 روز است که دسته ما به‌جلو اعزام شده که ما با هم به توافق رسیده و پس از حدود 3 کیلومتر راهپیمایی، خود را تسلیم نموده‌ایم.

2ـ گردان 3 تیپ 23 روبه‌روی پاسگاه زید و گردان یک در سمت راست این گردان استقرار یافته است. گردان 2 به‌عنوان احتیاط در پشت سر این دو گردان گسترش دارد و تیپ 23 لشکر 8 پیاده با تیپ 4 پیاده لشکر 9 زرهی تعویض شده است.

به‌طور کلی، لشکر 9 از این منطقه خارج شده و به خانقین رفته و به‌جای آن، لشکر 8 به‌منطقه آمده است.

3ـ تیپ 22 لشکر 8 پیاده روز 14 تموز(قبل از شروع عملیات رمضان) به‌منطقه بصره وارد شده بود اما تیپ 23 پیاده حدود 19 روز پیش از فیروزخان بین قره‌تو و قصرشیرین حرکت و پس از سه روز وارد نشوه گردیده‌اند. پس از چهار روز توقف در نشوه از طریق جاده خاکی به روبه‌روی پاسگاه زید منتقل شده و به‌محض رسیدن به‌موقعیت فعلی، دستور احداث مواضع داده شد.

4ـ تیپ 28 پیاده در منطقه مستقر بوده و به‌علت تلفات زیاد برای بازسازی از منطقه خارج شده است.

5ـ گردان 48 توپخانه صحرایی، پشتیبان تیپ 23 پیاده می‌باشد که کالیبر آن را نمی‌داند. از هر گردان یک دسته خمپاره‌انداز 120 میلیمتری شامل چهار قبضه پشتیبانی می‌کند. هر گردان یک گروهان پشتیبانی دارد که سلاح‌های آن شامل: 4 قبضه 106 میلیمتری، 4 قبضه خمپاره‌انداز 82 میلیمتری و 4 قبضه ضدهوایی 5/14 میلیمتری. هر گروهان از سه دسته تشکیل شده و هر دسته یک قبضه خمپاره‌انداز 60 میلیمتری دارد.

6ـ واحدهای زرهی در عمق 800 متری پشت نیروهای پیاده مستقر هستند و به‌جز چهار تا پنج دستگاه تانک در پشت سر خود چیزی ندیده‌اند.

7ـ مواضع خود را بدین‌صورت تشریح می‌کند: واحد تأمین(هشدار دهنده) که در جلوی میدان مین است و فاقد موضع بوده و در پشت دو دستگاه تانک و 2 دستگاه نفربر سوخته مستقر می‌باشد(دو دستگاه تانک و دو دستگاه نفربر مذکور در انتهای خاکریز شمالی‌ـ جنوبی روبه‌روی پاسگاه زید قرار دارند که هر دو دستگاه تانک، به‌سمت غرب و پشت خاکریز مستقرند. فاصله‌ آنان از همدیگر 50 متر و تانک دوم تا میدان مین 150 متر می‌باشد). بعد از تانک‌ها و نفربرها، یک دستگاه استیشن نیسان به‌رنگ آبی سوخته و واژگون شده در 200 متری به‌طرف نیروهای ایرانی قرار دارد که همگی این ادوات در شرق خاکریز واقعند. خودرو دیگر به‌فاصله زیاد در غرب خاکریز واقع شده که نیسان وانت آبی‌رنگ حامل تانکر بوده و کاملاً سوخته است. سپس در شرق خاکریز و مسافت یک کیلومتری مواضع خودی، یک دستگاه تانک که لوله آن به‌طرف مواضع دشمن و به‌طرف بالا می‌باشد، قرار دارد.

8ـ مواضع پدافندی جلوی واحد ما: در یکصد و پنجاه متری پشت واحد تأمین، اولین میدان مین به‌عمق 50 متر قرار دارد که عرض معبر آن یک متر بوده و راهنمای ما سیم تلفن است. سپس کانال احداثی به‌عرض 6 متر و عمق 3 قرار دارد که برای عبور ما چهار قطعه الوار بلند قرار داده‌اند. بعد از کانال، میدان مین دوم به‌عرض 20 متر قرار گرفته است. لازم به‌یادآوری است که از هر دو طرف کانال، خودرو عبور می‌کند. بعد از میدان مین دوم یک رشته سیم‌خاردار حلقوی به‌ارتفاع یک متر نصب شده است. در 50 تا 100 متری سیم‌خاردار، مواضع خط‌مقدم قرار دارد. هر گردان پیاده در خط به این نحو پدافند برقرار می‌کند.

9ـ هر گروهان سه قبضه تیربار بی.کا.سی دارد که با توجه به وضعیت زمین و پوشش منطقه و استعداد پرسنل نصب شده است(به‌طوری که جناحین را می‌پوشاند). سنگر تیربار به‌شکل نیم‌دایره احداث می‌شود و خدمه تیربار تا حدود سینه داخل زمین می‌باشند.

10ـ هر تانک دارای یک سنگر بوده که این سنگرها به‌هم پیوسته نیستند و فاصله هر تانک با تانک دیگر زیاد است.

11ـ چون ارتش عراق انتظار حمله مجدد دارد لذا فرمانده دسته اظهار می‌داشت که وحشت نکنید، لشکر 5 مکانیزه سمت چپ شما است، همچنین لشکر 3 زرهی نیز در منطقه می‌باشد. وی محل دقیق استقرار آن را نمی‌داند.

12ـ آخرین دستورات صادره: هوشیاری و عدم غافلگیری و ادامه احداث سنگرهای انفرادی تدافعی است. سه شب قبل یعنی تاریخ 21/5/61 ارتش عراق اعلام آماده‌باش کرد و گفته‌اند ایرانی‌ها می‌خواهند حمله کنند. گفته‌اند هر کس عقب‌نشینی کند، اشخاصی هستند که آن‌ها را اعدام کنند. کسانی که مأمور اعدام هستند، پارچه‌های قرمزی روی بازوی سمت راست دارند.

13ـ میزان تلفات: تیپ 4 پیاده که زیر امر لشکر 9 زرهی بوده، تلفات فوق‌العاده سنگینی داده بود و به‌هنگام ورود ما اجساد زیادی از سربازان عراقی به‌چشم می‌خورد ولی گروهان ما به‌علت عدم وجود آتش توپخانه تلفاتی نداشته است، به‌‌استثنای 5 تا 6 نفر که در این اواخر مجروح شدند. ولی میزان فراریان گردان بسیار زیاد است، به‌طوری که حدود یک‌چهارم گردان که متواری بودند، بعد از خاتمه دوران بخشودگی بازگشت داشتند ولی به‌‌محض اطلاع از محل استقرار دوباره، متواری شدند.

14ـ روحیه پرسنل: روحیه افراد بسیار ضعیف بوده و میل شدید به‌اسارت و پناهندگی در آنان وجود دارد ولی به‌علت وجود ترس قادر به‌انجام آن نیستند. با وجود اطلاع از این موضوع، ما این جرأت را نداریم که با بقیه از هدف خود صحبت کنیم. ضمناً افراد دسته تأمین، بهترین فرصت برای پناهنده شدن را دارند. می‌توان ادعا کرد که روحیه یگان‌های در خط زیر صفر است و در صورت اجرای آتش بر مواضع نیروهای ما، اکثر پرسنل مبادرت به فرار خواهند کرد. به‌تازگی مسأله‌ای به‌صورت عادت در میان پرسنل در آمده و آن عبارت است از این‌که هر سرباز فراری از روز چهارم به‌بعد متواری محسوب می‌شود و سه روز اول، محاسبه نمی‌شود.

15ـ اسامی فرماندهان: فرمانده گردان 3 سرگرد ستاد مأمون، معاون گردان سرگرد خسرو اسماعیل(کرد)، فرمانده گروهان یک سروان هادی خلف، فرمانده گروهان 3 عادل حمید، افسر توجیه سیاسی گردان ستوان‌دوم فلاح، فرمانده گروهان 2 سروان علی، فرمانده گروهان 4 ستوان‌دوم حسین، فرمانده دسته 7 گروهان 3 ستوان‌دوم طالب عبدالحسین، فرماندهان دسته‌های 8 و 9 در سر‌پل ذهاب کشته شده و این دو دسته را سرگرو‌هبان‌ها فرماندهی می‌کنند. فرماندهان دسته گروهان یک ستوان‌دوم حمید و ستوان‌دوم قاسم هستند.

16ـ فرماندهان تیپ 23 تا به‌حال، چهار بار عوض شدند و در حال حاضر فرمانده این تیپ سرهنگ‌دوم غانم می‌باشد.

17ـ آن‌ها پیشنهاد می‌کنند برای پناهنده شدن بیشتر پرسنل عراقی، بهتر است قبل از حمله پیام‌های خود را از طریق رادیو بیشتر کنید که البته تأثیر دارد.