شهید

در این حمله الله‌اکبر نیروهایی که شرکت دارند:

سپاه: 500 نفر.

چمران: 600 نفر.

لشکر‌ 16: یک گردان تانک، دو گردان پیاده.

لشکر‌ 92: دو گردان تانک، دو گردان پیاده.

توپخانه لشکر‌ 92: چهار گردان کامل 155 میلیمتری، یک آتشبار 130، پنج کاتیوشا.

پشتیبانی مهمات ذخیره شده:

هوایی: ده سورتی روزانه می‌تواند پشتیبانی کند، اف‌ـ5 و اف‌ـ4.

هوانیروز: هشت فروند کبری، شناسایی و تخلیه مجروح.

توپخانه لشکر‌ 92 و لشکر‌ 16: پنج روز آتش مداوم.

خمپاره‌انداز 120: سه تا پنج روز.

خط‌مقدم غرب سوسنگرد هشتصد متر است. پایگاه پشتیبانی هوایی، دزفول است که نیم ساعته می‌رسد، از زمان ابلاغ به فرودگاه. هوانیروز در اهواز است و 45 دقیقه‌ای می‌رسد، از زمان ابلاغ به فرودگاه.

در سازمان رزمی نیروها:

1ـ سپاه تغییری نخواهد داد.

2ـ نامنظم، در الله‌اکبر نیروهایش را تا چهارصد نفر تقویت خواهد کرد.

3ـ لشکر‌ 16، تیپ یک خود را به‌شرق سوسنگرد تغییر مکان خواهد داد.

4ـ لشکر‌ 92 و هوابرد تغییری نخواهد داشت.

مأموریت عناصر شرکت کننده:

سرهنگ [سیدیعقوب] حسینی: این حمله، یک حمله پیاده‌نظام برای تصرف الله‌اکبر و غرب سوسنگرد است. باید از تانک برای پشتیبانی آتش استفاده کنیم.

اهداف:

مأموریت لشکر‌ 92: تصرف و تأمین ارتفاعات الله‌اکبر و حداکثر شحیطیه.

مأموریت لشکر 16: انهدام نیروهای دشمن تا چهار کیلومتری غرب سوسنگرد.

مأموریت نیروی هوایی: بمباران احتیاط‌ها و تقویت‌های دشمن.

مأموریت هوا‌نیروز: تیپ‌ 3 [لشکر 92] می‌خواهد که هوا‌نیروز در شحیطیه وارد عمل شود که هوانیروز قبول کرد. در غرب سوسنگرد شناسایی شود، برای امکان عمل.

مأموریت توپخانه‌ها: تطبیق آتش توپخانه دو لشکر، به‌وسیله فرماندهان توپخانه دو لشکر انجام خواهد شد.

مأموریت جزئی:

[عبدالله] الماسی فرمانده تیپ‌ 3 [لشکر 92]: ما نیروهای سپاه را در پیاده‌های خودمان ادغام کرده‌ایم. مسؤولیت یگان نا‌منظم، حمله به شحیطیه است و با یک گروه پنجاه نفره، حمله به‌جنوب ارتفاعات الله‌اکبر می‌باشد. مأموریت سوم بستن جاده الله‌اکبر از غرب و مین‌کاری اطراف جاده و جلوگیری از زدن پل توسط دشمن روی کرخه و تأمین آن.

سروان [ایرج] رستمی فرمانده نیروی نامنظم در الله‌اکبر: من نمی‌توانم در شحیطیه عمل کنم، چون دو فرمانده گروهانم شهید شده‌اند.

سرهنگ [سیدیعقوب] حسینی: شما کناره کرخه را رها کنید و ایذایی غرب الله‌اکبر را انجام ندهید، شحیطیه و حمله به‌جنوب الله‌اکبر را انجام دهید، که بالاخره قبول کردند.

شبکه مخابراتی و مشخص شدن این‌که تصمیم‌گیرنده کیست. نیروهای غیرارتشی زیر امر برادران ارتشی هستند و مسؤولیت کلی با قرارگاه مقدم تاکتیکی است.

آتش‌تهیه:

نسبت به‌اجرای آتش‌تهیه اختلاف‌نظر بود. [غلامعلی] آخوندزاده خیلی اصرار داشت آتش‌تهیه اجرا شود. قرار شد خط منع آتش‌تهیه شود و آتش‌تهیه بنا به درخواست نیروهایی که به شحیطیه حمله می‌کنند، انجام خواهد شد.

چگونگی حمله:

نیروهای پیاده نظام اعم از ارتش، سپاه و نامنظم با هم در خط‌مقدم حمله خواهند کرد. در رده دوم، واحد مکانیزه عمل خواهد کرد. در رده سوم تانک عمل خواهد کرد.

موانع ایجاد شده توسط دشمن:

الف: میدان مین: چهار میدان مین شناخته شده است که دو میدان برای عبور آماده شده و دو میدان دیگر را باید دور زد.

ب: مقاومت زرهی شدید دشمن.

ج: مقاومت پیاده دشمن باید طرح‌‌ریزی شود که در این مقاومت‌ها چه باید کرد و آیا قطع درگیری می‌شود.

طرح مانور:

گردان رزمی 100 از جناح چپ یا جنوب الله‌اکبر حمله جبهه‌ای می‌کند که 15 تانک به این گروه مأمور شد. سپس گردان رزمی 264 از 100 عبور از خط می‌کند.

در مورد شحیطیه گفته شد که دو گردان از چند ساعت قبل باید به‌نزدیکی‌های شحیطیه تغییر مکان دهند. اعتراض شد که این مخالف اصل غافلگیری است. قرار شد در محل، شناسایی و تعیین روش مانور را معین کنند. سپس راجع به تخلیه مجروحین، اسراء و شهدا [ادامه یادداشت نیامده است]