شناسایی اروند (اطلاعات‌عملیات)

مسأله مهم در مورد اروند جزر و مد است. گاه اختلاف جزر و مد به پنج متر می‌رسد که بیش از صد متر روی عرض رودخانه تأثیر می‌گذارد. نکته دیگر، در دو طرف رودخانه نخلستان وجود دارد. در جنوب جزیره مینو کم‌ترین عرض وجود دارد ولی در طرفین رود، ساحل باتلاقی است که کار را مشکل می‌کند. با شناسایی‌های انجام شده، در سه قسمت می‌توان عملیات محدود تهدید انجام داد، به‌وسیله عبور با دوبه و امثال آن:

الف: مقابل بخش سیبه عراق که برای ما تا کنار آب جاده دارد. استتار هم دارد و نیروی دشمن هم پوشش دارد.

ب: خسروآباد که ژاندارمری پادگان دارد و حدود یک کیلومتر ساحلِ ساخته شده برای ناوچه داریم. آن‌ طرف هم به یک نقطه مسکونی عراق ربط پیدا می‌کند. ولی اشکال این است که آن‌ طرف سه کیلومتر نخلستان است.

ج: منطقه دیگر قاسمیه است، در انتهای اروند که برای ما تا کنار آب جاده وجود ندارد.

دشمن دو جاده دارد: یکی به‌موازات رودخانه و دیگری جاده شرکت نفت که در مقابل خسروآباد، محل تقاطع این دو جاده است. بین فاو و ام‌القصر جاده وجود دارد. نیروهای دشمن به‌صورت پاسگاهی در حدود یک کیلومتری می‌باشند.

لشکر قدس: تیپ امام حسین (ع) فقط یک گردان دارد. سه گردان داشته و آموزش می‌داده‌اند ولی عملیات نشده و رفته‌اند و همین یک گردان مانده است.

تیپ ولی‌عصر‌ (ع): خاکریزها یازده کیلومتر است و تدارکات آن مشکل است. یک نوع مرض هم در منطقه وجود دارد. اهواز و دزفول هم نمی‌تواند نیروهایش را جایگزین کند. پیشنهاد می‌شود تیپ امام حسین‌ (ع) آزاد شود.

لشکر‌ 92 نیامده قرارگاه مشترک را تشکیل دهد. به‌گفته برادر ‌[مصطفی] ربیعی، هنوز در قرارگاه سابق است. آتش دشمن شدید و غیرعادی است. به‌هنگام تکبیر نیروهای خودی، نیروهای دشمن هم تکبیر می‌گفته‌اند.

ادامه جلسه به‌فردا موکول شد و قرار شد راجع به این سؤالات فکر کنند:

1ـ راجع به‌عملیات از نهر میمه تا فکه (ارتفاعات حمرین).

2ـ انهدام دشمن و ماندن در فکه تا [تپه] 85.

3ـ انهدام و برگشتن در چزابه.

4ـ برآورد نیرو نیز انجام شود.

کارهایی که باید انجام شود:

1ـ نامه در مورد پیشرفت کار تیپ به‌فرمانده کل [سپاه].

2ـ جلسه با مهندسی و بحث روی شرح وظایف.

3ـ مسافرت تهران برادر مجید [بقایی]، پی‌گیری منطقه 10، 5، یک و 4.